Wielkie nieba, jestem! Po półrocznej przerwie wracam do Was z reportażem! Tęskniłem ogromie 🙂 Mam Wam tyle do opowiedzenia, tyle pięknych historii chcę Wam pokazać, tyle miłości przelać na Wasze ekrany. Bo przez ostatni rok doświadczyłem niemożliwego: dziesiątki tysięcy zdjęć, przemierzone kilometry, krwiożercze komary, wybuchające fajerwerki, złote zachody słońca, awarie, niedosypianie, pośpiech, gonitwa z czasem. Rok 2021 plus pandemiczne przesunięcia. A w tym wszystkim Wasze czary-mary: głębokie pocałunki, ukradkowe łzy, czuły dotyk, rumieńce stresu, miłość i piękno. Zachwycacie mnie nieustannie!

Nadrabiam więc straty. Bez chronologii, bez zamysłu twórczego, na tyle, na ile zdążę przed nowym sezonem. Wracam do Was z Sylwią i Piotrkiem. Z ich wystrzałowym, pełnym wrażeń, przeogromnym weselem. Urzekająco piękni, zakochani, równocześnie w tym wszystkim delikatni i subtelni. Łapcie i dajcie znać, jak Wam się podoba 🙂

Zobacz cały wpis >>>

Daniela poznałem dawno temu. Gdy obaj mieliśmy w głowie tysiące planów, głowy pełne pomysłów i nieskończony zapał. Były to niezwykłe czasy i mogliśmy w naszej małej paczce góry przenosić i świat zmieniać. Potem były różne przypadki, typowe życie nas pochłonęło. On wykręcał kilometry na rowerze. I w tym swoim życiu Daniel poznał Olę – dziewczynę, która swoim pięknym uśmiechem zmieniła jego świat. Zapatrzeni w siebie, z radością, którą można karmić oczy zostali nowym państwem. A ja, jako fotograf i trochę jako gość, mogłem z nimi świętować.

P.S. Ola i Daniel mieli najsłodszy słodki stół ever. Do dziś przeżywam te cudawiankowe pączki 🙂

Zobacz cały wpis >>>

Jesteśmy stworzeni do radości. Do zarażania uśmiechem, do przytulania, do miłości. Chcemy szczęścia blisko, na wyciągnięcie ręki. Tego, o którym można opowiadać latami i po latach. Chcemy móc bawić się i świętować. Wyciskać łzy i wzruszać. Cieszę się, że w tym roku miałem okazję to oglądać i uczestniczyć w tym. Udało mi się być z ludźmi, których szczęście było namacalne, pełne blasku, rozświetlało. Zapraszam do Andżeliki i Konrada. Było pięknie, w detalu i w ogóle, wśród bliskich i oddanych. Miłość jest wszędzie!

Zobacz cały wpis >>>

Dyski rozgrzane do czerwoności, tysiące zdjęć przelatuje mi przed oczami, uśmiechy, spojrzenia, detale i rzuty na taśmę. Wszystko to wepchnęło się na dobre w plan dnia, przez co mam wrażenie jakby był środek sezonu. A to już niemal koniec. Bo to taki dziwny rok (będę to podkreślał stale, póki dziwność nie minie). W tym właśnie czasie swoją jedyną taką uroczystość przeżywali Dominika i Bartek. Czekali długo. Przez co mieli też czas na dopięcie wszystkiego na ostatni guzik. Za nami pełna słońca sesja narzeczeńska z ubiegłego roku, a przed Wami ich reportaż – z pięknymi detalami, wielkim spokojem i pewnością. Wszystko ku i dla miłości. Zapraszam!….

Zobacz cały wpis >>>

Całkiem leśny, pełen przenikającego złotego słońca plener Moniki i Mateusza to kolejny zaległy materiał, który chciałbym pokazać. Ciepli, z poczuciem humoru i dystansu młodzi, to najlepsze, czego może życzyć sobie fotograf. Bo dzięki temu, każde ujęcie staje się doskonałe, żywe, pokazujące prawdziwe uczucie. Zapraszam 🙂 

Zobacz cały wpis >>>

Wszystko, co działo się przed wielką kwarantanną, już za mną. Wszelkie reportaże już w rękach klientów, ostatnie albumy z początku sezonu w produkcji. Tymczasem chciałbym zaprosić do kilku materiałów, których z braku czasu jeszcze nie pokazywałem. Późna jesień. Kościół tonący w złotym świetle. Król strzelców i jego przyjaciele. Uśmiech panny młodej. Dumni, wzruszeni rodzice. Taniec w chmurze. Pozytywni wariaci na parkiecie. Zapraszam do Beaty i Jarka!

Zobacz cały wpis >>>

Ich miłość to było przeznaczenie od pierwszego słowa (bez wątpienia również spojrzenia). Jestem Patrycja. A ja Patryk. Haha! Dobre sobie! I prawdziwe. Więc jeszcze tego samego dnia on musiał zaprosić ją na romantyczną randkę. A ona – nie mogło być inaczej – nie mogła odmówić. Punktów wspólnych było między nimi coraz więcej. Tych zależnych od nich i tych całkiem nie. Koniec końców pewnej październikowej soboty stali się mężem i żoną. Trochę w stylu lat 40. Trochę ze złotą i dziką zielenią. Z mnóstwem miłości. Zapraszam na reportaż!

Zobacz cały wpis >>>

Za co można polubić pracę fotografa? Za zaskoczenia. Czasami mam wrażenie, że jest to temat przewodni każdego reportażu i pleneru. Zaskoczeniem może być dekoracja, przygotowanie, styl. Może być to też atmosfera, uśmiech i przeszywające spojrzenie. Zaskoczeniem może być przypadkowy promień słońca, głęboki kolor lub spontaniczne emocje. Może być tego cała góra. Nie inaczej było u Karoliny i Bartka. Z jej delikatnością i jego pewnością. Z blaskiem pierwszego tańca i szałowymi zimnymi ogniami. Zapraszam na reportaż 🙂

Zobacz cały wpis >>>

On nie przestawał się uśmiechać. W jej spojrzeniu można utonąć. Razem tworzą piękny obrazek. A w tym obrazku są jeszcze przyjaciele pełni oddania, z radością patrzący na szczęście bliskich osób. W tym obrazku są sąsiedzi na Ursusie. Są kilogramy ryżu na szczęście. Jest ciężki dym, w którym można lekko zatańczyć. Są piękne kwiaty, zimne ognie i szczęście na parkiecie. Zapraszam do Anety i Damiana!

Zobacz cały wpis >>>

Znacie takich ludzi, przy których trudno zachować powagę? Którzy zarażają radością i niewymuszonym szczęściem? Którzy nie tyle się uśmiechają, ile potrafią śmiać się w głos? Właśnie do takich ludzi należą Monika i Mateusz – szaleni, spontaniczni, pełni optymizmu. Ich dzień był naturalnie zwariowany, a równocześnie pełen bliskości, pewności siebie i swoich decyzji. Zapraszam do reportażu 🙂

Zobacz cały wpis >>>

To nie było zwykłe wesele. To nie była zwykła para. To było coś, na co się czeka. Coś, wobec czego ma się duże oczekiwania i dużo oczekuje się od siebie. Tego dnia nie czułem się jak fotograf ślubny. Czułem, że jestem fotografem ślubnym, rodzinnym, reporterem, przyjacielem, wśród samych swoich, choć było to jedno z największych wesel, na jakim miałem okazję być. Paulinę znałem od weselnego backstage, bo nie raz stała przed mikrofonem na parkiecie. I kiedy razem z Krystianem to właśnie mi powierzyła swój reportaż byłem zaszczycony 🙂 Tego dnia dużo się działo, dlatego materiał, jaki pozostawiam do obejrzenia jest obszerny, trudno było mi być obiektywnym 🙂 Zapraszam do reportażu pełnego emocji, szczęścia, swobody, szczerości i miłości największej <3

Zobacz cały wpis >>>

Tak wiele reportaży i materiałów czeka na swoją kolej publikacji. Czas goni jak szalony, piękna i wspomnień wciąż przybywa. Dziś zapraszam do Ani i Marka, którzy swój dzień świętowali z uśmiechami nieschodzącymi z twarzy, w blasku silnego słońca, wśród delikatnych dekoracji. Taki blask, jaki wtoczył się na salę z sufitowego okna, zachwycił mnie kompletnie, dodał uroku i magii. Zapraszam do obejrzenia 🙂

Zobacz cały wpis >>>

Takie wielkie rodzinne wesele! Daria i Grzesiek sprowadzili mnie na moje własne rodzinne podwórko, gdzie grałem w piłkę i biegałem z kolegami 🙂 I było bardzo miło poczuć w tym wszystkim ich rodzinny, pełen zaufania i miłości klimat. W tym dniu dało się poczuć, że każdy jest na odpowiednim miejscu, że każdy w tym miejscu chce być i cieszyć się wspólnie z młodymi ich nowym życiem. Daria to dziewczyna, której tego dnia uśmiech nie schodził z twarzy. Grzesiek to chłopak, który zarażał swoim spokojem i szczęściem. Zapraszam do obejrzenia! 🙂

Zobacz cały wpis >>>

Dzień pełen piękna. Niezwykłe, ulotne i niepowtarzalne momenty ujęte w pełnym reportażu. Magda i Rafał – bohaterowie materiału – pełni szczęścia, równocześnie naturalni, swobodni, nie kryli emocji, jakie wywołał w nich ten wyjątkowy dzień. Ich klimat stworzyły niepowtarzalne dekoracje, Anioł Baroku, czyli BMW 501 z 1955 r., przygotowania bez pośpiechu z kawą w dłoni. A także bardzo wzruszający first look, czułe gesty, takie jak pocałunek w dłoń czy głębokie spojrzenie w oczy i przyjaciele, którzy znajdą dobrą zabawę. Zapraszam do reportażu 🙂

Zobacz cały wpis >>>

Po raz pierwszy miałem okazję fotografować w tak pięknym miejscu, jakim są Bolestraszyce. Klimatyczny, dziki, pełny nieposkromionej zieleni i złotych ruin zakątek tuż przy ukraińskiej granicy. Razem z Agnieszką i Łukaszem walczyliśmy z komarami, szukaliśmy promieni słońca, mijaliśmy burzowe kałuże. Wszystko po to, by z Arboretum Bolestraszyce przywieźć pamiątkę na całe życie. Zapraszam do obejrzenia!

Zobacz cały wpis >>>

Na ten plener czekaliśmy dobre pół roku. Na lepszą pogodę, na blask słońca, na soczystą zieleń. Nie przewidzieliśmy tylko komarowej plagi 🙂 Jednak, aby pełny reportaż ślubny znalazł się w albumie, w czerwcowe popołudnie Justyna i Łukasz stanęli przed obiektywem. Tłem dla ich sesji stała się bliska im, zwłaszcza Justynie, stadnina koni w Żabnie i tamtejsze strychy, bramy, lasy. Dzięki temu stworzyliśmy klimatyczny, urokliwy i zmysłowy plener. Zapraszam do obejrzenia! 🙂

Zobacz cały wpis >>>

Jeden z ostatnich reportaży z sezonu 2018 należy do Kasi i Filipa. Ich spokój całkowicie uczynił ten dzień pięknym wydarzeniem. Mnóstwo delikatności, szczerych uśmiechów i spojrzeń w oczy. Niezaprzeczalnie świetnej rozrywki dostarczyło wesele, na którym na gości czekała moc atrakcji, nikt nie mógł się nudzić i wysiedzieć przy stole 🙂 Zapraszam do obejrzenia! 🙂

Zobacz cały wpis >>>

Ostatni październikowy promień ciepłego słońca – pełnego barwy, cieni, magii. Pozornie przyroda umiera, traci kolor i soczystość. A jednak wciąż jest ten błysk czerwieni, pomarańczu i złota. A w tym wszystkim Karolina i Krzysiek, trochę oldschoolowi, romantyczni, pasujący do siebie, jak dwie części całości. Zapraszam!

Zobacz cały wpis >>>

Wydawać by się mogło, że każdy ślub/wesele są standardowe, przewidywalne, niby inne, a jednak podobne. A jednak. Wszystko zależy, kto tworzy swój dzień i w jaki sposób. Karolina i Krzysiek uciekali od standardów, a jednak byli bliscy tradycji. Pełni swobody, pewni swojego „ja” i własnego stylu, z poczuciem humoru i dowcipem w uśmiechu. Otoczeni szalonymi i równie rozkochanymi przyjaciółmi i rodziną. Gnijąca panna młoda, gęsi na podjeździe, trochę drewna, trochę wrzosu, ciepło jesiennego słońca. Zapraszam!

Zobacz cały wpis >>>

W tym lokalu byłem niepierwszy raz. Ale jeszcze nigdy magia słońca i dymu wypuszczonego przez zespół nie zadziałała tak mocno. I właśnie dzięki takiemu zbiegowi promieni pierwszy taniec Marty i Pawła był wyjątkowy. I aż do zachodu mogliśmy się cieszyć z zabawy ze światłem. Cały zresztą dzień był jasny i czysty, tchnął spokojem i przyjacielskimi emocjami. Zapraszam do reportażu!

Zobacz cały wpis >>>